etar

etar - značenje

• • [gr. ist, gornji sloj vazduha] 1. u grčkoj pretstavi: plameni vazduh u kome zvezde lebde i bogovi stanuju, dakle nebeski prostor i svetlosna tvar ujedno,nebeski vazduh, nebo; 2. u grčkoj filozofiji najfinija pratvar (Anaksagora, Empedokle, Platon), peti element - kvintesenca - koji ispunjava nebeski prostor iznad Meseca (Aristotel); 3. hemijski fina, bistra, bezbojna, lako pokretljiva tečnost karakteritična mirisa, specifično lakša od vode (C4 H10 O); fiz. tvar koja, sem materije u prostoru, po pretpostavci postoji kao sredina u kojoj se zbivaju izvesne pojave u prirodi; napr. energija koju Sunce zrači u prostor prenosi se poprečnim talasima kroz elastičnu sredinu etar, koja je netežljiva, imponderabilna; eter .